Δυό ώρες και 170 χιλιόμετρα από την Αθήνα

Αλογάκι βοσκάει δίπλα στη λίμνη Δόξα

Τα πήρα βέβαια τα όρη και τα βουνά. Για λίγες μέρες μόνο αλλά ήταν βάλσαμο σ' αυτήν την αίσθηση  της ζέστης που περιβάλλει τα πάντα όταν το ελληνικό καλοκαίρι αρχίζει να σοβαρεύεται. Δροσιά ( μέχρι ζακετάκι έβαλα το βράδυ ), χλωρή φύση, ήλιος που δεν σε αρρωσταίνει, πράσινο να χαϊδεύει το μάτι. Και αυτήν την ησυχία, την χωρίς τουρίστες και κόσμο να μαζεύεται στη θάλασσα, πρωί και βράδυ.

Κόντρα στον ήλιο που μόλις φάνηκε από τα βουνά.

Τόσα χρόνια τα καλοκαίρια στη θάλασσα, θέλω και μια δόση βουνού, τη δροσιά του, την ησυχία του, την αγνότητα του. 

Κι ελπίζω να το χαίρομαι για λίγο ακόμη γιατί εκεί πάνω, στη Ζήρεια, στην περιοχή του Φενεού, μέχρι πέρυσι, όλοι ονειρεύονταν να χτίσουν ξενώνες. Και ήδη έχουν χτιστεί αρκετοί. Αλλά η κρίση ακύρωσε τα όνειρα. Ήδη πωλούνται μερικοί. Ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής.  

Σαν κρεμαστό το μπαλκόνι ατενίζει τον κάμπο και πιο πέρα, τα βουνά.

Η Γκούρα στην ορεινή Κορινθία είναι το πιο όμορφο χωριό του οροπεδίου Φενεού. Έχει πιάσει το καλύτερο σημείο στη Ζήρεια, με πανοραμική θέα στον κάμπο του Φενεού και στο Χελμό απέναντι.

Το χωριό Φενεός ή Συβίστα, όπως φαίνεται από τη Γκούρα

Η είσοδος της αυλής του αρχοντικού Οικονόμου Γκούρα.

Το αρχοντικό Οικονόμου Γκούρα το πνίγει το πράσινο, ο χρόνος κι η εγκατάλειψη.

Η βλάστηση αγκαλιάζει τα πέτρινα σπίτια και κατεβαίνει στην πλατεία με τα αρχιτεκτονήματα της εκκλησίας των Αγίων Ταξιαρχών και του αρχοντικού Οικονόμου Γκούρα.  Χωρίς να έχω καταγωγή από την περιοχή, οι συγκυρίες έτυχαν να την επισκέπτομαι κατά καιρούς από τα μικράτα μου.

Μια γωνιά στην πλατεία στη Γκούρα

Είναι μαγικό μέρος η ορεινή Κορινθία, Αρκαδία κατά τους αρχαίους, με ξεχωριστή χλωρίδα και πλούσια πανίδα. Γι αυτό και εντάσσεται στο δίκτυο Natura. 

Γκούρα, η πλατεία το μεσημέρι.

Όλο το οροπέδιο Φενεού, με άγρια βλάστηση, πυκνά δάση ελάτης και οξυάς αλλά και ακακίας, που εναλλάσσονται με καλλιέργειες και περιβόλια, καστανιές, κερασιές και καρυδιές, ασκεί γοητεία, ιδίως με τα χωριά του να κρέμονται γύρω του, σαν κρεμασμένα στις πλαγιές των βουνών, της Ζήρειας και του Χελμού.

Η Μοσιά, το Μεσινό, η Γκούρα, το Στενό, η Ταρσός, ο Φενεός, (Συβίστα), η αρχαία Φενεός (Καλύβια), το Πανόραμα.
Με τα αξιοθέατα τους, τη λίμνη Δόξα, τη μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, την Παναγία των Βράχων, τη Σκαφιδιά, το σπήλαιο του Ερμή.

Ο Ερμής γεννήθηκε ανάμεσα σε τούτα τα δάση αλλά και ο Πάνας , ανάμεσα σε τούτα τα φυλλώματα έπαιζε το σουραύλι του και χόρευαν οι Νύμφες. Για να μην πούμε πως ο Ηρακλής στην περιοχή πέτυχε μερικούς από τους άθλους του, όπως αυτούς που αναφέρονται στις Στυμφαλίδες Όρνιθες και στο λιοντάρι της Νεμέας.

Στη Γκούρα, το καφενείο απέναντι από την εκκλησία

Καθώς ανηφορίζει ο δρόμος στον άνω μαχαλά της Γκούρας, ξεπροβάλλει το αρχοντικό  Σαρλή.

 

Σπίτια του κάτω μαχαλά στη Γκούρα, πνιγμένα στο πράσινο

Δυό μέρες έκανα να συνηθίσω ξανά τη ζέστη της Αθήνας.