Perpetual deb(a)t(h)

Δεν είμαι οικονομολόγος, δεν ήξερα τον όρο, εάν, βεβαίως, είναι οικονομικός. Perpetual debt, perpetual death. Αέναο χρέος, αέναος θάνατος. Τον άκουσα σήμερα το πρωί, στο MEGA, στην πρωινή εκπομπή των Χασαπόπουλου - Αναγνωστάκη τους οποίους πλέον, συνειδητοποίησα, περιμένω με ανυπομονησία να δω κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί (πρωινός τύπος και τα σαββατοκύριακα). Ο λόγος είναι οι οικονομολόγοι που φιλοξενούν από τότε που η κρίση έγινε τόσο της μόδας, οι απόψεις τους που είναι τόσο ενδιαφέρουσες και ο τρόπος με τον οποίο τις εκφράζουν,  που είναι τόσο ψύχραιμος ακόμη κι αν είναι καταγγελτικός. Έχουν επιστρατεύσει οικονομολόγους από τα πανεπιστήμια της χώρας αλλά και του εξωτερικού και εκφράζονται θεωρίες και απόψεις αντικρουόμενες αλλά με τρόπο εύληπτο και απλό. 

Ο όρος, απ' ό,τι κατάλαβα, αναφέρεται στην ανακύκλωση ενός υπάρχοντος χρέους έτσι ώστε το υποκείμενο, κράτος, νομικό πρόσωπο ή ιδιώτης να αδυνατεί να  αποπληρώσει και να βγει από τη δύσκολη θέση. Για ένα ήδη υφιστάμενο χρέος δανείζεται για να καταβάλλει μέρος του με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται το χρέος το οποίο δεν πληρώνεται πλήρως ποτέ καθώς και να δημιουργούνται νέα χρέη τα οποία διαιωνίζονται με τη σειρά τους, αφού η αποπληρωμή του ενός προϋποθέτει τη γέννηση του επομένου. 

Οι σκέψεις που κάνω είναι οι εξής. 

1. Σιγά τ΄ αυγά, θα πουν κάποιοι, αυτό είναι ό,τι συμβαίνει στην καθημερινότητα μας με τις κάρτες και τα καταναλωτικά δάνεια, τα βλέπουμε και στην τηλεόραση. Συμφωνώ, το βλέπουμε δίπλα μας καθημερινά, σα διαδικασία και σα φαινόμενο είναι γνωστό αλλά να παίρνεις όλο αυτό που βλέπεις και να του δίνεις όνομα και ορισμό και να το μελετάς, το "μαζεύεις", το κάνεις αντικείμενο έρευνας, το επισημοποιείς κι αυτό, εμένα τουλάχιστον, με κάνει να καταλαβαίνω πόσο μεγάλο θέμα είναι, πιάνει τόπο μέσα μου σα φαινόμενο και σαν αντικείμενο έρευνας. 

2. Ο ορισμός του αέναου χρέους ή χρέους στο διηνεκές, όπως βλέπω να αναφέρονται σε αυτό ιστοσελίδες στο google, αναφέρεται και σχετίζεται και με το χρήμα το οποίο παράγεται από τη δημιουργία χρεών. Το χρήμα πλέον δεν αντιστοιχεί σε ανάλογη αξία χρυσού ή άλλου μετάλλου, αλλά  μετουσιώνει τη δική του αξία σε επένδυση, σε ρευστότητα, σε κύκλο εργασιών κι έτσι, αξιολογείται, γυρνάει εδώ κι εκεί και οι τράπεζες παράγουν χρήμα μέσα από τα δάνεια που παρέχουν, μεταβιβάζοντας την άϋλη αξία τους .

3. Ωστόσο, αυτό το αέναο χρέος, στο οποίο στηρίζεται η παγκόσμια οικονομία , μπορεί να γίνει και αέναος θάνατος για όποιον δεν καταφέρει να εξισορροπήσει τις εργασίες του με το χρέος του κι έτσι να γείρει η ζυγαριά στο χρέος. Οσο μεγαλύτερο το ποσοστό κατά το οποίο χάνει στην ισορροπία του και γέρνει, τόσο πιο κοντά είναι στον αέναο θάνατο. Εγώ τουλάχιστον, έτσι το κατάλαβα. 

Για όποιον ενδιαφέρεται παραπάνω κι έχει υπομονή, πατώντας τον τίτλο της ανάρτησης μεταβαίνει στο youtube για το καταπληκτικό φιλμάκι σχετικά με τη δημιουργία χρήματος.

Κι επειδή δε μπορώ να αλλάξω την παγκόσμια οικονομία μόνη μου κι αμέσως, θα σβήσω τα φώτα σήμερα στις 20.30 στην ώρα της γης. Είναι, άλλωστε πολύ ρομαντικά με τα κεριά τώρα την άνοιξη.