25η Μαρτίου ή 28η Οκτωβρίου και εθνική εορτή όλο το χρόνο

'Ο όρκος στην Ά. Λαύρα, Θ. Βρυζάκης

25η Μαρτίου. Από μικρή την προτιμούσα από την 28η Οκτωβρίου για τους εξής λόγους.

1. Είναι πιο σημαντική γιορτή από την επέτειο του ΟΧΙ για ευνόητους λόγους, η σημερινή ημέρα αφορά την απελευθέρωση μας και την απαρχή του νέου ελληνικού κράτους. Έτσι συνοδεύεται από αυξημένο κύρος.
2. Επειδή η εορταστική ημέρα είναι αρκετά μακρινή, ιδίως στο παιδικό μυαλό, με ήθη και τρόπο ζωής πολύ πιο διαφορετικό από το σημερινό, ο οποίος είναι πιο συμβατός με εκείνον του 1940, φάνταζε , και είναι, πιο μυθικός στα παιδικά μάτια.
3. Είναι άνοιξη. Η 25η Μαρτίου είναι άνοιξη, πάνω στην εαρινή ισημερία, πάνω στην αλλαγή της ώρας ενώ η κακομοίρα η 28η Οκτωβρίου τι να σου πει, που είναι πάνω που σκοτεινιάζει νωρίς και αλλάζει και η ώρα επί το ζοφερότερον.
4. Η 25η Μαρτίου συνδέεται με φουστανέλλες, άσπρες-άσπρες και αφράτες με ωραία πλισσέ, με βελούδινα κεντημένα γιλεκάκια, με λαμπερές και μεγαλοπρεπείς περικεφαλαίες, με καρυοφύλλια σκαλιστά ενώ η 28η Οκτωβρίου, πάλι κακομοίρα, συνδέεται με ένα χακί, πράσινο κι άραχνο, άντε και σε κάποιες μουντές αποχρώσεις. Η 25η Μαρτίου συνδέεται με πίνακες ζωγράφων, Ελλήνων αλλά και ξένων, που απεικονίζουν γαλαζοπράσινα νερά και ναυμαχίες, καράβια όμορφα, σπαθιά σκαλιστά, ρωσσική διπλωματία, ποιητές και ρομαντισμό. Η 28η Οκτωβρίου, με τον απόηχο του άχαρου και ξερού art deco και με το αυστηρό Bauhaus, δεν έχει τίποτα τόσο χαριτωμένο.
Η 25η Μαρτίου νικά στους συνειρμούς.

 

Αυτά στα πολύ παιδικά μάτια που μόλις τότε μαθαίνουν την ιστορία των προγόνων και αδυνατούν να εμβαθύνουν στο τι σημαίνει γι αυτά οι εθνικές εορτές. Αφού ξεπέρασα - όχι τελείως - τις συνειρμικές προτιμήσεις και πέρασα διάφορα στάδια σχετικά με τις εθνικές εορτές και τι σημαίνουν για μένα, έχω, σήμερα πλέον, να πω το εξής. 

Για μένα εθνική εορτή είναι όταν σηκώνει τη σημαία ο/η μαθητής/τρια αλλοδαπής καταγωγής και την τιμάει. Για μένα εθνική εορτή είναι όταν βλέπω σημαίες στα μπαλκόνια στις εθνικές επετείους και όχι όλο το χρόνο για να δηλωθεί άκομψα η ελληνικότητα σε σχέση με τους αλλοδαπούς γείτονες. Για μένα εθνική εορτή είναι όταν η Ελλάδα αναδεικνύεται παγκοσμίως για επιτεύγματα της, για προϊόντα της, για τη συμβολή της κάπου, για τους ανθρώπους της. Για μένα εθνική εορτή είναι όταν ο έλληνας δεν θεωρεί την πατρίδα του την ωραιότερη του κόσμου αλλά την ωραιότερη του κόσμου στα μάτια του, ξέροντας και τις αδυναμίες της ( και δικές του συνάμα) και όμως την αγαπάει και γι αυτό, θέλει να συμβάλλει στην εξάλειψη τους.

Ομως αναρωτιέμαι εάν έχουν νόημα αυτά και εάν ακούγονται ολίγον ξενέρωτα τώρα που η πατρίδα μας περνά δια πυρός και σιδήρου. Γιατί τι να κάνει κι ο έρμος ο Ελληνας όταν  λόγω των τεκταινομένων,οικονομικών και πολιτικών, βρίσκεται σε σύγχυση , να ταυτιστεί ή να μην ταυτιστεί με την πατρίδα του, της οποίας διοικητική ( με την πλατιά έννοια) έκφραση είναι το κράτος το οποίο όμως τον συμπιέζει παντοιοτρόπως , να μη πάθει σύγχυση, ποιος θα ζήσει η πατρίδα ή εγώ? 

Κι εγώ αναρωτιέμαι, κι εσύ αναρωτιέσαι, όλοι αναρωτιόμαστε...