Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010


Καλημέρα.
Προσπαθώ να ξεφύγω από το πνεύμα, τη διάθεση και τη ραστώνη των διακοπών. Μπορεί βέβαια να μην είμαι μαθήτρια ώστε να έχω πλήρεις διακοπές αλλά το πνεύμα τους με περιτριγυρίζει και είμαι πιο αναβλητική, πιο χαλαρή στις δουλειές μου. Αλλά και κάποιες ημέρες που ήθελα να επανέλθω στους ρυθμούς μου, δε μ' άφηναν ν' αγιάσω, κόσμος έλειπε με άδειες, δεν ερχόταν στο γραφείο απογεύματα λόγω ημερών κι έτσι κι εγώ αφέθηκα σε μία σχετική απραξία αναμένοντας πότε θα ανακτήσουμε όλοι μαζί τους ρυθμούς μας.
Εδώ και χρόνια, μόλις περάσουν τα Θεοφάνια, με μεγάλη προσπάθεια και τ' Αη-Γιαννιού, όλος ο στολισμός και τα φωτάκια στο σπίτι μ' ενοχλούν. Θέλω να φύγουν αυτομάτως, σπεύδω να τα μαζέψω όλα μαζί και μετά να κατεβάσει ο γιος μου την κούτα τους από το πατάρι - ας αφήνουμε και καμία δουλειά στ' αρσενικά.
Όταν δε μαζεύτηκαν και ανέβηκαν στο πατάρι, έβλεπα το σπίτι και ιδίως το σαλόνι καθαρισμένο, ελαφρύτερο, αποφορτισμένο.
Και τώρα περιμένω με ανυπομονησία τη Δευτέρα, να ξεκινήσει και κανονικά το σχολείο γιατί τόσον καιρό ο γιος μου εδώ (βάλτε και μια εβδομάδα νέα γρίπη και μία ακόμη κατάληψη ), ε, όσο να πεις, την έχουμε ανάγκη κι οι δυο την ... απομάκρυνση.
Άσε που παραχαλάρωσε ο μικρός και κοντεύει να με τρελάνει Χρειάζεται να μπει ξανά σε ρυθμούς σχολείου και να μαζευτεί. Διότι έτσι θα μαζευτώ κι εγώ.
Και ας ελπίσουμε να νοιώσουμε και λίγο το χειμώνα γιατί συνήθως ο Ιανουάριος φέρνει κρύα στη χώρα μας. Τα τελευταία όμως χρόνια όλο και συχνότερα αναρωτιόμαστε πού είναι ο χειμώνας. Και όλο και σπανιότερα αναζητούμε τα χοντρά πουλόβερ, τις μάλλινες ζακέτες και τα ζεστά πανωφόρια στη ντουλάπα μας. Αν πεις, εγώ τα έχω μονίμως στην πάνω ντουλάπα και εάν ενσκήψει κάτι...δυνατό, τα βγάζω από τη διαθεσιμότητά Και δεν αγοράζω πλέον άλλα χοντρά ρούχα. Κάτι καμπαρντίνες,κάτι σε σακάκι και μπλουζάκια τα πρώην ντεμί σαιζόν και νυν two and a half seasons δηλ. φθινόπωρο, χειμώνας και λίγο από άνοιξη.
Σήμερα βέβαια κάτι μου φαίνεται ότι γίνεται, συννεφιά βλέπω καθώς και μια δροσιά πρωινή πιο της εποχής. Οψώμεθα.
Σας αφήνω συντροφιά με μία Κασμιριανή η οποία παρακολουθεί απορημένη έναν στρατιώτη. Από το "Εικόνα της Ημέρας" στο vima online.
Καλημέρα σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ασε κι εσύ ένα σχόλιο, μπορείς.