Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Δυό ώρες και 170 χιλιόμετρα από την Αθήνα

Αλογάκι βοσκάει δίπλα στη λίμνη Δόξα

Τα πήρα βέβαια τα όρη και τα βουνά. Για λίγες μέρες μόνο αλλά ήταν βάλσαμο σ' αυτήν την αίσθηση  της ζέστης που περιβάλλει τα πάντα όταν το ελληνικό καλοκαίρι αρχίζει να σοβαρεύεται. Δροσιά ( μέχρι ζακετάκι έβαλα το βράδυ ), χλωρή φύση, ήλιος που δεν σε αρρωσταίνει, πράσινο να χαϊδεύει το μάτι. Και αυτήν την ησυχία, την χωρίς τουρίστες και κόσμο να μαζεύεται στη θάλασσα, πρωί και βράδυ.
Κόντρα στον ήλιο που μόλις φάνηκε από τα βουνά.

Τόσα χρόνια τα καλοκαίρια στη θάλασσα, θέλω και μια δόση βουνού, τη δροσιά του, την ησυχία του, την αγνότητα του. 



Κι ελπίζω να το χαίρομαι για λίγο ακόμη γιατί εκεί πάνω, στη Ζήρεια, στην περιοχή του Φενεού, μέχρι πέρυσι, όλοι ονειρεύονταν να χτίσουν ξενώνες. Και ήδη έχουν χτιστεί αρκετοί. Αλλά η κρίση ακύρωσε τα όνειρα. Ήδη πωλούνται μερικοί. Ανεπιτυχώς μέχρι στιγμής.  

Σαν κρεμαστό το μπαλκόνι ατενίζει τον κάμπο και πιο πέρα, τα βουνά.
Η Γκούρα στην ορεινή Κορινθία είναι το πιο όμορφο χωριό του οροπεδίου Φενεού. Έχει πιάσει το καλύτερο σημείο στη Ζήρεια, με πανοραμική θέα στον κάμπο του Φενεού και στο Χελμό απέναντι.
Το χωριό Φενεός ή Συβίστα, όπως φαίνεται από τη Γκούρα
Η είσοδος της αυλής του αρχοντικού Οικονόμου Γκούρα.
Το αρχοντικό Οικονόμου Γκούρα το πνίγει το πράσινο, ο χρόνος κι η εγκατάλειψη.
Η βλάστηση αγκαλιάζει τα πέτρινα σπίτια και κατεβαίνει στην πλατεία με τα αρχιτεκτονήματα της εκκλησίας των Αγίων Ταξιαρχών και του αρχοντικού Οικονόμου Γκούρα.  Χωρίς να έχω καταγωγή από την περιοχή, οι συγκυρίες έτυχαν να την επισκέπτομαι κατά καιρούς από τα μικράτα μου.
Μια γωνιά στην πλατεία στη Γκούρα

Είναι μαγικό μέρος η ορεινή Κορινθία, Αρκαδία κατά τους αρχαίους, με ξεχωριστή χλωρίδα και πλούσια πανίδα. Γι αυτό και εντάσσεται στο δίκτυο Natura. 
Γκούρα, η πλατεία το μεσημέρι.

Όλο το οροπέδιο Φενεού, με άγρια βλάστηση, πυκνά δάση ελάτης και οξυάς αλλά και ακακίας, που εναλλάσσονται με καλλιέργειες και περιβόλια, καστανιές, κερασιές και καρυδιές, ασκεί γοητεία, ιδίως με τα χωριά του να κρέμονται γύρω του, σαν κρεμασμένα στις πλαγιές των βουνών, της Ζήρειας και του Χελμού.

Η Μοσιά, το Μεσινό, η Γκούρα, το Στενό, η Ταρσός, ο Φενεός, (Συβίστα), η αρχαία Φενεός (Καλύβια), το Πανόραμα.
Με τα αξιοθέατα τους, τη λίμνη Δόξα, τη μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, την Παναγία των Βράχων, τη Σκαφιδιά, το σπήλαιο του Ερμή.
Ο Ερμής γεννήθηκε ανάμεσα σε τούτα τα δάση αλλά και ο Πάνας , ανάμεσα σε τούτα τα φυλλώματα έπαιζε το σουραύλι του και χόρευαν οι Νύμφες. Για να μην πούμε πως ο Ηρακλής στην περιοχή πέτυχε μερικούς από τους άθλους του, όπως αυτούς που αναφέρονται στις Στυμφαλίδες Όρνιθες και στο λιοντάρι της Νεμέας.


Στη Γκούρα, το καφενείο απέναντι από την εκκλησία



Καθώς ανηφορίζει ο δρόμος στον άνω μαχαλά της Γκούρας, ξεπροβάλλει το αρχοντικό  Σαρλή.
 

Σπίτια του κάτω μαχαλά στη Γκούρα, πνιγμένα στο πράσινο


Δυό μέρες έκανα να συνηθίσω ξανά τη ζέστη της Αθήνας.

8 σχόλια:

  1. υπέροχος τόπος! και είναι ο πατρογονικός μας κιόλας! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πραγματικα πολυ ωραια η γκουρα , ειχα παει πριν αρκετα χρονια και ειχα μεινει πανω απο ενα μηνα σε εναν μικρο ξενωνα διπλα στην πλατεια , νομιζω τοτε ηταν και ο μοναδικος , βλεποντας τις φωτογραφιες και διαβαζοντας την αναρτηση ζηλεψα και το βραδακι θα τη βγαλω στην καρυα,ενταξει δεν ειναι γκουρα...αλλα τι να κανω κι΄δω εχει φοβερη ζεστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρόβατε
    Αλήθεια, πατρογονικός τόπος η ορεινή Κορινθία? Από ένα μικρό παράδεισο κατάγεσαι αλλά έμαθα αυτές τις μέρες ότι είναι και τόπος καταγωγής της οικογένειας Κούγια. Οποία τιμή!
    Πάντως ζω στην Αθήνα με την ανάμνηση της δροσιάς του βουνού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργο
    ναι βέβαια η Καρυά δεν είναι Γκούρα γιατί είναι ένα ορεινό χωριό σε μικρό νησί. Αλλη η φύση και αλλού οι πολλές ομορφιές της Λευκάδας, η Καρυά είναι ένα όμορφο και -για τα δεδομένα του νησιού- ορεινό χωριό.
    Θα είχες μείνει στον ξενώνα Πρεδάρη που είναι και απ' τους καλύτερους της περιοχής και ο ιδιοκτήτης του ο πιο φιλότιμος επιχειρηματίας, της περιοχής επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πανεμορφες φωτο,εχει και τα καλα η οικονομικη κριση μας σταματησαν για λιγο και τα τσιμεντα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς ήρθες, δεν έχει εκεί τσιμέντα, μόνο πέτρα και αρκετά σπίτια προς αναπαλαίωση αλλά οι πολλοί ξενώνες που ξεφύτρωσαν ήταν απειλή. Η οποία σταμάτησε λόγω κρίσης. Τώρα η ένταξη κι άλλων περιοχών στο Natura,κάνει τους ιδιοκτήτες οικοπέδων να τρέχουν να βγάλουν οικοδομικές άδειες για να αξιοποιήσουν το ακίνητο πριν την ένταξη. Αυτό πάλι,είναι μια απειλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Mary, ένιωσα δροσιά μόνο κοιτάζοντας τις φωτογραφίες! Αλήθεια τι μανία μας έχει πιάσει στην εποχή μας και θεωρούμε καλοκαιρινές διακοπές μόνο το "ψήσιμο" στη θάλασσα; Μου έλεγε ο πατέρας μου πως τα παλαιότερα χρόνια όταν ο κόσμος έλεγε παραθέριση εννοούσε βουνό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι εμένα το ίδιο η γιαγιά μου μου έλεγε. Η αίσθηση της θάλασσας είναι υπέροχη αλλά καθώς οι περισσότερες παραθαλάσσιες περιοχές έχουν αξιοποιηθεί-κατακλυσθεί, η ηρεμία του βουνού και η δροσιά του είναι υπέροχες το καλοκαίρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ασε κι εσύ ένα σχόλιο, μπορείς.